Model CMY jest modelem opisującym kolory na nośnikach biernych - czyli takich, które jedynie odbijają światło - na przykład obrazy, fotografie. W przeciwieństwie do nośników aktywnych - które emitują światło - na przykład monitory. Nazwa modelu pochodzi od nazw jego barw składowych. Są to odpowiednio: C (ang. Cyan), M (ang. Magneta), żółty Y (ang. Yellow). Składowe C oraz M nie mają odpowiedników polskich, ale można przyjąć że M to okolice purpury a C to okolice turkusu (lub błękitu). Zastanówmy się teraz skąd dana farba ma dany kolor? Wynika to z tego, że padające na farbę światło białe jest częściowo przez nią pochłaniane. To co nie zostanie pochłonięte jest natomiast odbijane dając wrażenie koloru. Zatem mieszając farby - mieszać będziemy substancje pochłaniające pewne kolory padającego na nią światła. Dlatego też model ten nazywa się modelem subtraktywnym (czasem nazywany też substraktywnym) - im więcej zmieszamy farb tym bardziej pochłaniać (odejmować) będziemy padające na nią światło.
Kolory w tym modelu zapisywane są poprzez podanie intensywności trzech barw składowych (c, m, y). W zależności od reprezentacji składowe te przyjmują najczęściej wartości zmiennoprzecinkowe od 0 do 1, bądź wartości całkowite od 0 do 255. W naszych rozważaniach przyjmiemy tą pierwszą reprezentację.
Model ten reprezentowany jest przez sześcian. Poszczególne wymiary tego sześcianu odpowiadają składowym: C, M oraz Y. Sześcian ten jest bardzo podobny do sześcianu opisującego model RGB - biel oraz czerń zamienione są miejscami.

Barwę czarną reprezentuje punkt, w którym intensywność wszystkich składowych jest maksymalna - filtrujemy całe światło padające na powierzchnię farby, a więc (1, 1, 1). Barwę białą natomiast opisuje punkt (0, 0, 0) - nie filtrujemy żadnej składowej padającego na powierzchnię światła. Wszystkie pośrednie barwy, w których wszystkie składowe mają tą samą intensywność to szarości. Można zauważyć że jeżeli k₁ < k₂ to wówczas kolor szary zdefiniowany jako (k₁, k₁, k₁) będzie jaśniejszy niż szarość zdefiniowana jako (k₂, k₂, k₂).