Aproksymacja półtonowa, polega na przekształceniu obrazu o większej liczbie odcieni szarości (ewentualnie barw) w obraz czarno - biały. Intuicyjnie robi się to tak, że punkty o jasności powyżej pewnego założonego progu (np.: połowa wartości maksymalnej) w obrazie wejściowym przekształca się na punkty białe w obrazie wyjściowym. Analogicznie punkty o jasności poniżej progu w obrazie wejściowym przekształca się w punkty czarne w obrazie wyjściowym. W miejscu płynnych przejść w obrazie wynikowym powstaje jednak ostra granica. By temu zaradzić moduluje się próg sygnałem szumu, tak by pewne punkty o podobnej wartości były powyżej ustalonego progu a inne nie. W ten sposób uzyskujemy wiele punktów białych i czarnych obok siebie, daje to efekt delikatnego przejścia. Możemy tutaj zastosować różne podejścia.

• wykorzystać funkcję sinus czyli do ustalonego progu dodawać wartość A·sinαx·sinβy, gdzie x oraz y to współrzędne kolejnych rozpatrywanych punktów obrazu, A, α oraz β to pewne odpowiednio dobrane stałe
• wykorzystać funkcję random (generator liczb losowych), czyli do ustalonego progu dodawać liczbę losową z zakresu np -10% progu .. 10% progu

Wynik działania algorytmu:

Obraz oryginalny	Przekształcanie zwykłe - progowe	Modulowanie progu sygnałem szumu

Dzięki tym sposobom możemy uzyskać pewną poprawę. Lepsze efekty dają jednak metody propagacji błędu, takie jak algorytm Floyda-Steinberga. Są one jednak nieco bardziej skomplikowane.